Bij slechts twee aminozuren lang is Vilon het kortste peptide waarvan bekend is dat het biologische activiteit heeft. Onderzoek toont aan dat Vilon krachtige anti-verouderingseffecten heeft en dat het een krachtige regulator van de immuunfunctie is. Er is ook goed bewijs dat Vilon helpt om het vasculaire systeem te reguleren en hemostase bevordert. Van Vilon is aangetoond dat het de incidentie en groei van spontane tumoren vermindert, hoewel zijn rol als adjuvans bij de behandeling van kanker (in tegenstelling tot preventie) in twijfel is getrokken. Over het algemeen heeft Vilon verschillende fervent voorstanders, zoals Dr. Vladimir Anisimov, die het gevoel hebben dat het peptide een nuttig geroprotectief middel is.

Onderzoek uit Rusland geeft aan dat Vilon een krachtige regulator is van de chromatinestructuur. Eén studie wees uit dat Vilon:

• induceert het uitrollen van chromatine,

• Activeert synthetische processen via reactivering van ribosomale genen in de uitgerolde chromatine,

• geeft onderdrukte genen vrij, en

• veroorzaakt geen decondensatie van pericentromeer structureel chromatine [1].

Het netto resultaat van de veranderingen die Vilon veroorzaakt naar DNA is reactivering van genen die anderszins tot zwijgen worden gebracht. Over het algemeen wordt chromatine aangetroffen in de wond (heterochromatine) of ongehinderde (euchromatine) toestanden. Heterochromatine is niet toegankelijk via het apparaat dat genen in eiwitten en dus functionele componenten van de cel verandert. Genen in deze DNA -gebieden zijn gewoon niet beschikbaar voor de productie van eiwitten.

Over het algemeen helpt chromatine te reguleren welke genen beschikbaar zijn voor transcriptie en is dus een manier waarop verschillende cellen verschillende functies kunnen hebben of dat dezelfde cellen in de loop van de tijd verschillende functies kunnen hebben. Helaas is chromatine -condensatie ook iets dat optreedt als gevolg van veroudering en senescentie en is ten minste één reden waarom onze cellen en weefsels de functie verliezen naarmate we ouder worden.

Vergelijkbaar met zijn activiteit in lymfocyten is aangetoond dat Vilon interluekin-2-signalering in cellen van de milt activeert [3]. Interleukine-2 is belangrijk bij het coördineren van de immuunrespons op microbiële infectie en helpt auto-immuunreacties te voorkomen. Door lymfocyten en splenocyten te activeren en tegelijkertijd de natuurlijke bescherming tegen auto -immuunreacties te stimuleren, herstelt Vilon het immuunsysteem naar een actievere toestand en kan zelfs nuttig zijn bij het ontwikkelen van behandelingen voor auto -immuunziekten.

Het toevoegen van zijn vermogen om auto -immuunreacties te voorkomen, is de rol van Vilon in de thymus. Onderzoek in thymusculturen toont aan dat Vilon de proliferatie van CD5 T-cellen verhoogt. CD5 is een marker van volwassen T-helpercellen evenals cytotoxische CD8 T-cellen. De eerste helpt om het immuunsysteem te reguleren en auto-immuunreacties te voorkomen, terwijl de laatste een van de meest krachtige antimicrobiële cellen in het lichaam is [4].

Interessant is dat Vilon alleen immuunfuncties lijkt te reactiveren via genen die tot zwijgen zijn gebracht door veranderingen in chromatine. Het lijkt geen genen te activeren die natuurlijk zouden zwijgen in de cellen die het beïnvloedt. Met andere woorden, Vilon verandert lymfocyten niet in neuronen door genen te activeren die normaal niet actief zouden zijn in gezonde lymfocyten. In plaats daarvan lijkt het peptide de activiteit in het immuunsysteem te stimuleren en tegelijkertijd helpt bij het voorkomen van auto -immuunreacties.

Vilon en kanker

Zoals hierboven opgemerkt, helpt Vilon om de incidentie van kanker in muismodellen te verminderen, wat ten minste één manier is waarop het de gemiddelde levensduur verlengt. Aanvullend onderzoek toont aan dat Vilon niet alleen voorkomt dat tumoren zich vormen, maar hun groei remt nadat ze aanwezig zijn [5]. Dit suggereert dat Vilon zowel een effectieve chemotherapeutisch op zich kan zijn, evenals een potentieel additief voor bestaande behandelingen voor kanker. In de toekomst kan Vilon een standaard toevoeging zijn aan alles, van chemotherapie tot stralingsbehandeling en chirurgie.

Ten minste één studie, uit Rusland, is in tegenspraak met de bewering dat Vilon een nuttig adjuvans voor chemotherapie kan zijn. De werken laten zien dat de combinatie van op Vilon en op platina gebaseerde chemotherapeutische middelen problematisch is in plaats van synergetisch [6]. Helaas gebruikte deze studie slechts één specifiek type chemotherapie en was beperkt in omvang, dus de resultaten kunnen niet worden gegeneraliseerd. Het valt nog te bezien of Vilon alleen effectief is tegen kanker of dat het peptide kan worden toegevoegd aan andere behandelingsregimes om de resultaten te stimuleren.

Vilon en ouder worden

Onderzoek bij muizen toont aan dat subcutane toediening van Vilon de lichamelijke activiteit en uithoudingsvermogen verhoogt en tegelijkertijd het risico op kanker helpt te verminderen. Deze twee effecten resulteerden in een langere levensduur bij de behandelde muizen, wat suggereert dat Vilon een legitiem anti-verouderingspeptide kan zijn [7]. Dit is vooral bemoedigend gezien het feit dat het geen nadelige effecten heeft opgeleverd bij de muizen na langdurige toediening.

Interessant is dat het onderzoek aantoont dat hoe eerdere Vilon wordt beheerd, hoe groter de effecten ervan lijken te zijn. Met andere woorden, het geven van Vilon aan jonge muizen verhoogt de levensduur meer dan als Vilon niet wordt toegediend totdat de muizen veel ouder zijn. Ditzelfde effect werd gezien in vroege studies die kijken naar ruwe thymische en pijnappelkliersextracten die aan muizen worden gegeven om de veroudering te vertragen [8]. De speculatie is dat Vilon en soortgelijke peptiden, wanneer het laat in het leven wordt toegediend, senescentie in bestaande cellen kunnen omkeren, maar duidelijk niets kunnen doen voor cellen die al zijn geëlimineerd door apoptose. Door Vilon 20mg vroeg in het leven te toedienen, krijgen cellen de grootste hoeveelheid bescherming en wordt de omzet dus vertraagd. Het resultaat is dat meer cellen langere tijd gezond blijven, waardoor de noodzaak om ze te vervangen en beperkte stamcellijnen te behouden.

De anti-verouderingseffecten van Vilon lijken zich ook uit te breiden tot de GI-functie, waarvan is aangetoond dat het peptide de activiteit van bepaalde enzymen in de GI-kanalen van oudere muizen verbetert. Het peptide lijkt ook de barrièrefunctie te verbeteren, waardoor de incidentie van lekkende darm wordt verminderd, de ziektebestendigheid wordt verbeterd en de algehele gezondheid van het boetedienst bij oudere muizen wordt verbeterd [9]. Onderzoek toont aan dat Vilon daardoor helpt om de glucose- en glycine -absorptie in de dunne darm van oudere ratten te verbeteren [10]. Deze kenmerken van Vilon kunnen helpen om de extractie van voedingsstoffen met de leeftijd te behouden, waardoor het algehele welzijn wordt verbeterd en misschien de levensduur verbetert.

Dr. Vladimir N. Anisimov, die sinds de jaren zeventig de ontwikkeling van veroudering en kanker onderzoekt, wijst erop dat de thymus een van de twee klieren is (de andere is de pijnappelklier) die een belangrijke rol speelt bij het reguleren van veroudering. Hoe gezonder de thymus is, hoe gezonder we zijn als individuen. Vilon is natuurlijk een thymisch peptide en beïnvloedt cellen, zoals lymfocyten, die worden geproduceerd in en volwassen worden in de thymus. Dr. Anisimov is een fervent pleitbezorger voor het gebruik van peptide -bioregulatoren bij het voorkomen van kanker [11]. Hij is een nauwe collega van Dr. Vladimir Khavinson.

Vilon in het hart en de nieren

Het effect van Vilon op het vaatstelsel is minder goed bestudeerd, maar er is wat werk om te suggereren dat het een gunstig effect kan hebben. Onderzoek bij muizen toont aan dat Vilon de expressie van meer dan 36 verschillende genen in het hart verandert. In combinatie met epithalon springt dit aantal naar 144 genen [12]. Deze bevindingen suggereren dat Vilon op zijn minst het vermogen heeft om genexpressiepatronen in het cardiovasculaire systeem te veranderen, een feit dat de hemodynamische functie kan verbeteren.

In feite toont onderzoek in nieren, sterk vasculaire organen, aan dat Vilon de concentraties van transformerende groeifactor-beta (1) en dus de permeabiliteit van microvaten vermindert. Het netto resultaat is verbeterde hemostase tijdens nierfalen, wat suggereert dat Vilon in feite een gunstig effect heeft op het vasculaire systeem [13].

Bovendien toont onderzoek bij oudere patiënten met diabetes aan dat Vilon kan helpen coagulatie te optimaliseren door de niveaus van de natuurlijke anticoagulantia -antitrombine III en eiwit C te verhogen, terwijl ook fibrinolyse wordt gestimuleerd [14]. Het resultaat is minder bloedstolsels in een populatie die vatbaar is voor stolling en de ernstige gevolgen die volgen. Dit ondersteunt verder het idee dat Vilon een belangrijke rol speelt bij het reguleren van het vasculaire systeem.

Vilon Samenvatting

Vilon is een krachtige immunomodulator en anti-verouderingspeptide met voldoende onderzoek om zijn voordeel te ondersteunen. Er zijn ook een hoog bewijs dat Vilon het risico op de ontwikkeling en progressie van kanker vermindert. Interessant is dat Vilon lijkt te bieden dat betere anti-aging en anti-kankereffecten worden toegediend wanneer het vroeg in het leven en bij chronische, lage doses wordt toegediend. Deze functies kunnen de deur openen voor beter anti-verouderingsonderzoek en wetenschappers helpen om beter te begrijpen hoe epigenetische regulatie een belangrijke rol speelt in de levensduur.

Vilon vertoont minimale bijwerkingen, lage orale en uitstekende onderhuidse biologische beschikbaarheid bij muizen. Per kg dosering bij muizen schaalt niet voor mensen. Vilon te koop bij

De bovenstaande literatuur werd onderzocht, bewerkt en georganiseerd door Dr. E. Logan, M.D. Dr. E. Logan behaalde een doctoraat vanCase Western Reserve University School of Medicineen een B.S. in moleculaire biologie.

Prof. Vladimir Khavinson wordt aangeduid als een van de toonaangevende wetenschappers die betrokken zijn bij het onderzoek en de ontwikkeling van livagen. Op geen enkele manier is deze arts/wetenschapper de aankoop, verkoop of het gebruik van dit product om welke reden dan ook goed te goedkeuren of te bepleiten. Er is geen aansluiting of relatie, geïmpliceerd of anderszins, tussen

1. [1] T. Lezhavaet al.., "Bioregulator Vilon-geïnduceerde reactivering van chromatine in gekweekte lymfocyten van oude mensen,"Biogerontologie, Vol. 5, nee. 2, pp. 73–79, 2004, doi: 10.1023/b: bGen.0000025070.90330.7f.
2. [2] T. Lezhava, J. Monaselidze, T. Kadotani, N. Dvalishvili en T. Buadze, "Anti-verouderingspeptide bioregulatoren induceren reactivering van chromatine",Georgische med. Nieuws, Nee. 133, pp. 111–115, april 2006.
3. [3] T. B. Kazakovaet al.., "In vitro effect van korte peptiden op expressie van interleukine-2-gen in splenocyten,"Stier. Exp. Biol. Med., Vol. 133, nee. 6, pp. 614–616, juni 2002, doi: 10.1023/a: 1020210615148.
4. [4] N. N. Sevostianovaet al.., "Immunomodulerende effecten van Vilon en het analoog ervan in de cultuur van thymuscellen van mens en dier,"Stier. Exp. Biol. Med., Vol. 154, nee. 4, pp. 562–565, februari 2013, doi: 10.1007/s10517-013-2000-0.
5. [5] V. K. Khavinson en V. N. Anisimov, "Een synthetisch dipeptide Vilon (L-Lys-L-Glu) remt de groei van spontane tumoren en verhoogt de levensduur van muizen,"Dokl. Biol. Sci. Proc. Acad. Sci. USSR BIOL. Sci. Sekte., Vol. 372, pp. 261–263, juni 2000.
6. [6] O. P. Barykina, V. V. Iuzhakov, N. I. Chalisova, I. M. Kvetnoĭ en S. S. Konovalov, "[Gecombineerd effect van vilon en cyclofosfaan op tumortransplantaties en lymfoïde weefsel explantaten bij muizen en ratten van verschillende leeftijd],",Adv. Gerontol. USPEKHI GERONTOL., Vol. 12, pp. 128–131, 2003.
7. [7] V. K. Khavinsonet al.., "Effect van Vilon op de biologische leeftijd en levensduur bij muizen,"Stier. Exp. Biol. Med., Vol. 130, nee. 7, pp. 687–690, juli 2000, doi: 10.1007/bf02682106.
8. [8] V. N. Anisimov, A. S. Loktionov, V. K. Khavinson en V. G. Morozov, "Effect van lage moleculaire gewichtsfactoren van thymus en pijnappelklier op de levensduur en spontane tumorontwikkeling bij vrouwelijke muizen van verschillende leeftijd,"Mech. Ouder wordende dev., Vol. 49, nee. 3, pp. 245–257, september 1989, doi: 10.1016/0047-6374 (89) 90075-4.
9. [9] V. K. Khavinson, N. M. Timofeeva, V. V. Malinin, L. A. Gordova en A. A. Nikitina, "Effect van Vilon en epithalon op de activiteit van enzymen in epitheel- en subepitheliale lagen in kleine darm van oude ratten,"Stier. Exp. Biol. Med., Vol. 134, nee. 6, art. Nee. 6, december 2002.
10. [10] v. K. Khavinson, V. V. Egorova, N. M. Timofeeva, V. V. Malinin, L. A. Gordova en L. V. Gromova, "Effect van Vilon en Epithalon op glucose- en glucine -absorptie in verschillende regio's van kleine darm in oude ratten,"Stier. Exp. Biol. Med., Vol. 133, nee. 5, pp. 494–496, mei 2002, doi: 10.1023/a: 1019878224754.
11. [11] V. N. Anisimov en V. K. Khavinson, "[Het gebruik van peptide -bioregulatoren voor kankerpreventie: resultaten van 35 jaar onderzoekservaring en perspectieven],"Vopr. Onkol., Vol. 55, nee. 3, pp. 291–304, 2009.
12. [12] S. V. Anisimov, K. R. Bokheler, V. K. Khavinson en V. N. Anisimov, "Studies van de effecten van Vilon en Epithalon op genexpressie in het hart van het muis met behulp van DNA-MicroArray-technologie,"Stier. Exp. Biol. Med., Vol. 133, nee. 3, pp. 293–299, maart 2002, doi: 10.1023/a: 1015859322630.
13. [13] N. A. Gavrisheva, V. V. Malinin, T. P. Ses, K. L. Kozlov, A. V. Panchenko en A. Y. Titkov, "Effect van peptide-vilon op het gehalte van transformerende groeifactor-beta en permeabiliteit van microvessen tijdens experimenteel chronisch nenaal falen",Stier. Exp. Biol. Med., Vol. 139, nee. 1, pp. 24–26, januari 2005, doi: 10.1007/s10517-005-0202-9.
14. [14] B. I. Kuznik, N. V. Isakova, N. N. Kliuchereva, N. V. Maleeva en I. S. Pinelis, "[Effect van Vilon op de immuniteitsstatus en coagulatiehemostase bij patiënten met verschillende leeftijd met diabetes mellitus],"Adv. Gerontol. USPEKHI GERONTOL., Vol. 20, nee. 2, pp. 106–115, 2007.

Alle artikelen en productinformatie op deze website zijn alleen voor informatieve en educatieve doeleinden.

De producten die op deze website worden aangeboden, zijn alleen ingericht voor in-vitro-studies. In-vitro-onderzoeken (Latijn: in glas) worden buiten het lichaam uitgevoerd. Deze producten zijn geen medicijnen of medicijnen en zijn niet goedgekeurd door de FDA om een ​​medische aandoening, kwaal of ziekte te voorkomen, te behandelen of te genezen. Lichamelijke introductie van welke aard dan ook in mensen of dieren is ten strengste wettelijk verboden.